LIMA of life
Het doel heiligt de middelen
Al tientallen jaren gebruiken hondentrainers het LIMA protocol om het welzijn van honden zoveel mogelijk te garanderen. LIMA staat voor least intrusive, minor aversive. Oftewel: minimaal ingrijpen en zo min mogelijk aversieve methodes (aversief= oncomfortabel/ pijnlijk) Het probleem begint bij 'zo min mogelijk aversief', want LIMA gaat er vanuit dat uiteindelijk het resultaat het enige wat telt. En niet iedere hondengedragstherapeut of trainer heeft dezelfde trainingsvaardigheden en waarden over hoe ver je kunt gaan met het gebruiken van aversiviteit bij het hondentrainen.
Dit betekent dat de trainingsvaardigheden van de trainer een grote rol spelen bij het bepalen van de trainingsmethode. Trainers met beperkte (positieve) trainingsvaardigheden zullen sneller kiezen voor een aversieve methode, dan een trainer met meer vaardigheden. Wat de trainer met minder vaardigheden betreft is het keizen voor een aversieve methode al gerechtvaardigd omdat hij geen andere methoden kent. Vaak onderbouwd met argumenten over de drive, dominantie enz.
Zoals je je zult realiseren is de LIMA op deze manier niet eerlijk naar de hond. Trainers en hondengedragstherapeuten kunnen op basis van hun eigen vaardigheden altijd kiezen voor de e-collar, slipketting, blafbanden, werpketting ed. Als je maar resultaat bereikt! Zo kennen we allemaal de verhalen van zogenaamde positieve hondenscholen die als 'het koekje' niet werkt overgaan op hakjes, gooien van blikjes ed. Of zelfs interne trainingen met roedeltraining of trainingen net over de landsgrens waar er qua wetgeving meer mogelijk is.