Iets moeten als je bang bent... 

Als je de titel leest krijg je geen blij gevoel…


Maar als hondeneigenaar hoor je toch vaak het advies om met je bange hond  een bepaalde situatie aan moet gaan om te ‘wennen’. Maar werkt dat ook zo?
Je hond is geschrokken tijdens de uitlaatronde, omdat er vuurwerk is afgestoken of kliko is omgevallen…en nu wil je hond niet meer naar ‘die plek’. Als je ook maar dreigt die richting op te gaan, gaat je hond in de ankers.
Dit heeft te maken met klassieke conditionering. Oftewel; je hond heeft zijn schrikreactie gekoppeld aan de situatie.


Als eigenaar kun je radeloos worden als je merkt dat je hond bang is. En zo stuit je dan op adviezen om, met leiderschap, de hond in de enge situatie te dwingen; ‘Zo leert je hond vanzelf dat er niks aan de hond is!’ is de uitleg die daarbij hoort.
Maar schrikken is een reflex, dat doe je niet expres. Ken je het pavlov effect? De bel kondigde aan dat het etenstijd was bij een groep honden. Na een paar keer begonnen de honden al te kwijlen(reflex) als ze de bel hoorden. Dit is bij jouw hond ook zo als je de kant op gaat waar je hond eerder is geschrokken. Hij ervaart zijn angst al bij het eerste signaal dat je naar die enge plek gaat….
Je hond aangelijnd meenemen naar die enge plek terwijl je hond dat niet durft noemen we flooding.


Flooding wordt geadviseerd met het doel om de angstreactie te ‘doven’. Maar in plaats daarvan leert hij dat wandelen niet zo leuk meer is. Uiteindelijk oogt je hond rustig, maar zijn gevoel over de enge plek is niet veranderd. Hij oogt rustig omdat hij weet dat tegenstribbelen geen zin meer heeft. Door dit alles zal je hond zijn angst mogelijk niet alleen aan de plek koppelen, maar ook aan jou, of aan het wandelen in het algemeen. Je weet niet hoe flooding uitpakt….
Eenmaal voorbij ‘het enge’ zal je hond waarschijnlijk weer opfleuren. Dit is geen trots omdat hij zijn angst heeft overwonnen, maar opluchting omdat hij voorbij de lastige situatie is Je hond kan ook richting de enge plek al harder lopen, maar wel om er sneller vanaf te zijn. Zoals sommigen van ons misschien wel eens in het donker door een steegje lopen?


Je hond door een situatie trekken druist in tegen de huidige kennis over emoties en welzijn van dieren. Flooding is een risico en daarom wordt dit niet meer toegepast bij mensen in de geestelijke gezondheidszorg. Je kunt je voorstellen dat je alert en onzeker wordt van flooding. Hierdoor meer stress, ervaart en nog sneller kan schrikken.
Ook al zijn de bewoordingen en uitvoering van trainers ogenschijnlijk diervriendelijk zoals de uitleg van bijvoorbeeld C. Milan, Anniek Winters; Flooding blijft flooding en tast het welzijn van het dier aan!

Deze trainer probeert de honden te overstromen met hetgeen waar de honden bang voor zijn. Hierdoor komen de honden op een punt dat ze 'breken' en alles ogenschijnlijk emotieloos over zich heen laten gaan, verzet heeft toch geen zin meer.


Daarbij; Als je wordt gecorrigeerd omdat je verdrietig bent of vanuit een reflex reageert dan gaat je verdriet of pijn er niet van weg. Integendeel, je wordt ook nog eens bang om je emotie te tonen uit angst voor hardhandige correcties, je voelt je niet meer veilig bij degene die corrigeert.